Η ΑΕΚ ποτέ δεν έπαιρνε πρωταθλήματα χωρίς ορίζοντα!

Η ΑΕΚ λειτουργεί ως εν δυνάμει πρωταθλήτρια εδώ και αρκετό καιρό. Όχι βέβαια διότι γνώριζε ποια κατάληξη θα έχει χρονιά για εκείνη. Έτσι κι αλλιώς είχε λειτουργήσει με τρόπο που οι πρωταθλητές λειτουργούν πριν καν εμείς οι υπόλοιποι την δούμε να διεκδικεί τον τίτλο.

Του Θοδωρή Τσούτσου

Λειτουργούσε έτσι, διότι φαινόταν από τα χρόνια που ακόμη δεν είχε καν επιστρέψει στην κανονικότητά της, ότι σχεδίαζε με βασικό στόχο όχι την κατάκτηση, αλλά την δημιουργία. Η οποία θα οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στην κατάκτηση...

Αν αυτή λειτουργία της είναι δύσκολη στη σύλληψη, φανταστείτε πόσο πιο δύσκολη είναι στην εφαρμογή. Για να το πούμε, ίσως, λίγο πιο κατανοητά, η ΑΕΚ έφτιαχνε την ομάδα της με στόχο όταν πια θα φτάσει να γίνει πρωταθλήτρια, αυτό να μην έχει κοντινή ημερομηνία λήξης. Ακόμη καλύτερα να μην έχει καθόλου ημερομηνία λήξης, ακόμη και αν νομοτέλεια υπάρχει σε όλα.

Αλλά να έχει διάρκεια. Για την ΑΕΚ, πίστευαν και έδειχναν οι άνθρωποί της, ότι δεν θα είχε νόημα μία κατάκτηση, αν δεν μπορούσε να υποστηριχθεί από τη συνέχειά της. Ποιο το νόημα του Κυπέλλου το 2016, αν αυτό δεν "έδειχνε" στο μέλλον το πρωτάθλημα; Ποιο το νόημα της επιστροφής στην Ευρώπη με την καλή για μετά τόσα χρόνια εμφάνιση στην έδρα της Σεντ Ετιέν, αν αυτή δεν "έδειχνε" μια πορεία σαν την φετινή;

Η ΑΕΚ ιστορικά αν το δει κανείς φροντίζει πολύ ώστε την επόμενη σεζόν της κατάκτησης ενός πρωταθλήματος, να μην τελειώνει αυτό που δημιουργούσε προκειμένου να φτάσει σε αυτή την επιτυχία. Αλλά να έχει και συνέχεια. Πάντα μετά από μία πρωταθληματική χρονιά και τις έντεκα της ιστορίας της, έκανε κάτι ξεχωριστό. Τις τέσσερις μάλιστα, το ξαναπήρε!

Το πρώτο της πρωτάθλημα ήταν το 1939. Το 1940 κατέκτησε και πάλι τον τίτλο. Και το 1941, την επόμενη σεζόν, διακόπηκε ενώ ήταν πρώτη στον όμιλο της Αθήνα (μαζί με τον Απόλλωνα Αθηνών), λόγω του ελληνοϊταλικού πολέμου. Οι ιστορικοί μάλιστα αναφέρουν, ότι εκείνη η ομάδα θα πετύχαινε κι άλλα πολλά, αν δεν την σταματούσε ο πόλεμος.

Το 1963 πήρε το επόμενο πρωτάθλημά της και την επόμενη χρονιά, το 1964, αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην Ευρώπη. Κατακτώντας μάλιστα και το Κύπελλο Ελλάδας.

Το 1968 ήταν και πάλι πρωταθλήτρια. Το 1969, λοιπόν, έφτασε μέχρι τα προημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, ως η πρώτη ελληνική ομάδα που έφτασε μέχρι τους "8" ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Είχε μάλιστα βρεθεί ένα γκολ μακριά από τα ημιτελικά, με αντίπαλο την Σπάρτακ Τρνάβα.

Μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 1971, είχε νικήσει με 3-2 την σπουδαία Ίντερ, σε μία από τις ξεχωριστές - όπως λένε όσοι την έζησαν - βραδιές του ελληνικού ποδοσφαίρου. Στο πρωτάθλημα, διεκδίκησε τον τίτλο μέχρι τέλους, αήττητη από Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό, νικώντας δύο φορές τους πράσινους, που κατέκτησαν και τον τίτλο.

Το 1978 πήρε το νταμπλ. Και το 1979 ξαναπήρε το πρωτάθλημα, παραλίγο και το νταμπλ, ήταν μάλιστα η χρονιά του 6-1 επί της Πόρτο. Όσο για το 1980, το πρώτο επαγγελματικό, σε παιχνίδι μπαράζ για την έξοδο στην Ευρώπη κόντρα στον Παναθηναϊκό, πήγε να αγωνιστεί, αν και οι πράσινοι ζητούσαν να μην γίνει το ματς, αφού έτσι κι αλλιώς η ΑΕΚ ήταν τιμωρημένη από επεισόδια σε αγώνα με την Άρτζι Πιτέστι και δεν είχε νόημα να παίξει. Κι έχασε μάλιστα, με αποτέλεσμα να μην ξεχρεώσει την ποινή της. Κάποιες χρονιές οι "τίτλοι" μετριούνται και αλλιώς...

Το 1989 επέστρεψε στα πρωταθλήματα. Και το 1990, δημιουργώντας πια την ομάδα των τίτλων εκείνη την εποχή, πήρε Σούπερ Καπ και Λιγκ Καπ. Θα μπορούσε να πάρει και το πρωτάθλημα, πρώτη σε μεγάλη διάρκειά του, αλλά η τιμωρία από την UEFA για τον αγώνα με την Μαρσέιγ την επηρέασε...

Όσο για τη συνέχεια; Το 1992 πηρε το πρωτάθλημα. Το 1993 το ξαναπήρε. Το 1994 το ξαναπήρε. Και το 1995 που δεν το πήρε, έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που αγωνίστηκε σε όμιλο του Champions League.

Η ΑΕΚ ποτέ δεν κατέκτησε τίτλους στην ιστορία της, έχοντας "κλειστό" ορίζοντα. Αυτό είναι πλέον και το Νο1 ζητούμενο για την τωρινή ομάδα. Αλλά για αυτό, το λέει η πορεία της τα τελευταία χρόνια, το λέει και ο τρόπος λειτουργίας της, έχει ήδη φροντίσει.